Alparslan Çolakoğlu Şiirleri - Şair Alpa ...

Yollara düştüm
Geldim kapına
Gönlüne alacakmısın beni..
Duvarlar var önümüzde
Senin koyduğun duvarlar
Vuslata mani olan soğuk duvarlar

Gecenin içinde yürüyorum
Kırılganım..
İçime gömülen öfkenin
Ağırlığı var üstümde..
Adım atmakta zorlanıyorum
Mağrur bir savaşçı gibiyim

Demleniyor..
İçimde yıllanmış acıların sınırı yok..
Geçip giden zamana inat dimdik hala yüreğim
Sen yoksun...
Eylül kederidir zamandan payıma kalan
Sevdasız bir devinim ertesinde;

Gözlerin de bir firarın ayak izleri
Yüzün asırlardan arşiv
Sol yanda özgün bir beste
Çalınır durmadan ufka bakan gözlerin de…
Şafakları gülüşüne gizlemişsin
O yüzdendir ki durmadan gülümsersin hayata! ..

Kutsal bir emanet bildim senli yüreğimi
Kanattı durdu içimi/ sızına tamah ettim
Canımı çiğnedim yokluğunda/direndim
Hatırını yere düşürmedim hiç

“İkimizde gebe olmuştuk/bedenimizin döl yatağında/onca yıl kavuşma düşleri beslemiştik.”

Uçurum kenarı düşler yaşıyorum,sabaha uzak geceler..Yalnızlığım kadar aklımdasın,üşüyorum.Çorap söküğü gibi; acılar-sızılar-sancılar...Çoğalan sensin aslında,ardından koşturan sen.sana koşarken yorulmuyorum hiç.Bedenim kanter içinde kalıyor ben yorulmuyorum sana koşarken..Sesler duyuyorum sessizlikte sesin olan sesler.Beni çağırıyorsun çıldıran çığlıklarınla..Uzağındayım sanıyorsun hemde çok uzağında..Yanıltmasın seni bu susmalarım korkutmasın.Bir nefes kadar uzağındayım sadece.Uzatsam elimi tutamazsın biliyorum; ürkersin gidersin.Gitme ne olur,gitme.Terketmelerinde boğulur yüreğim.Sensizliği taşıyamaz bedenim.Susadım sana.Hasretine mayalandım.Yokluğunu yudumlatma bana.Sen sayki; dünyaya yeniden geldik,bizimle yeniden başladı hayat.Dünyanın yeni uydusu biziz.Evren önümüze açılan bembeyaz bir sayfa.her yanımız toz pembe yada masmavi.Pembe ve maviden başka rengi olmayan BERRAK bir dünya düşün.Yani yaralayan sözler yok,sebepli sebepsiz gitmeler yok,ihanetler yok.Ayrılığın o siyah rengi yok.Sadece sevgi var,sadakat var.Sen varsın sevmelerinle yalnız sen! .Bütün dişiliğinle sereserpe uzanıyorsun gönlümün döşegine ve çılgın sevişmelerin startını veriyorsun.Sevmelerinle yoruyorsun beni,gitmelerinle değil.Beni sensiz bırakma,tahammülüm yok.Hadi yarası saklım gülüşü yasaklım asi sevdam..gemilerini yakta gel.Biriken dertlerini suya sal,öfkeni ateşe sat,en bağışlayan yanınla gel yak beni.Çığlıklar sussun,zaman dursun.Gelişinle fırtınalar kopsun.Karanlığım bitsin bitsin bugün,güneş yerine sen doğ busabah ömrüme.Gözlerimi güne açtığımda seni göreyim; geceden kalma hasretini değil.Bitsin tedirginliğin yen korkularını.Şüphen olmasın,adımların durmasın..Gitmelerinde dahi seviyordum seni; gelmelerinde ne olur bir düşün? ...

Ne bedenimin gözlerini kapatabildim,nede yüreğimin akıntısını durdurabildim..
Utanmadan baktı gönlümün gözleri güzelliğine,mani olamadım
Ruhumda alevlenirken senden gelen ateş, yanmadan duramadım
Su gibi akıp geldim sana coşkuma engel olamadım
En mahsum uykularımda bile,hayalinden kurtulamadım
Lanet ettim aşk denilen bu duyguya bin yara aldım,yinede uslanmadım...

Beni gözlerine sor
İlk bakışında mahpus eden oydu sana
Yüreğine sor ben
İlk serpilişim orada filizlendi sana
Sor beni göçlerin
Seni benden alıp giden; göçlerindi

Yıldızlarda uzaktır insana
Ama geceyi aydınlatırlar
Tıpkı gözlerin gibi..
Düşümü aydınlatıyorsun
Soluğum senden besleniyor
Hemde;