Alp Arslan Şiirleri - Şair Alp Arslan

BEKLERLER SENİ
Hep giyinik mi kaldı arzuların?
Kadın, sana şiir yazıldı mı hiç ?
Anlattılar mı sana sevgiyi?
Peki ya oldu mu elinden tutan?
Ya şu benden kaçırdığın o kahve gözlerine

BEKLİYORUM
Aşk da, ölüm gibi ansızın gelir insana…
Hiç bilemedim aşkı,
İçim cız edene dek.
Ne güzeldir öylesine yanmak…
Öylesine içi acımak…

BELKİ SEN DE SEVECEKSİN
Neyini sevdim ben senin?
O şirin ayva göbeğini,
Yorgun sarı gülünü,
Yarası iyileşmeyen elini sevdim.
Duymak istediklerimi söyledin.

BENİ YAVAŞÇA ÖLDÜR
Kaçtım hep başkalarının itelediği el yapımı ilişkilerden…
Öyle yürek taşımı bir aşk filan da aramıyorum.
Ama doğruya doğru…
İçi gülen gözlerini gördüğümden beri,
Kızım, ben sana yanıyorum!

Sevince,
Küçük çocuklar gibi şirinleşir insanlar gözünde.
İçin pırpır olur da,
Saklarsın sobeleyemezler, yeni aşkı yüzünde.
Acımaz hiç,
Tek tek sökersin kendi ellerinle.

Yalanım yok, çok sevdim seni be kadın, çok…
Andım var ama düşmeyeceğim peşine…
Karşı karşıyayım kaderle bir başıma,
Sustum… Karışılmaz ki Allah’ın işine...

Meğer yalan mıymış her şey bu aşka dair…

ESKİCİ

Eskiler alırım, eskiciyim ben…
Bilindik eskilerle dolu heybem…
Gülmeyen yüzleri,
Taşlaşmış yürekleri,

E Y V A H
Eyvah!
Yine manalı bir bakış,
Yine gamzeli bir gülüş yanağında.
Ve lütfettiğin şu hafif tebessüm var ya…
Nasıl da derinden dokunur bu yüreğe,

Demirlibahçe’de balkondayım, tren yolu arkası.
Baktım da dar geliyor şu sardunyaların saksısı.
Anlatırken bakıyorsun ya bana öyle komşu kızı
Kısık gözlerle, keyifli keyifli…
Ne dersin şu aşk denizinde,
Yüzsek mi birbirimize doğru aheste aheste…

DENKLEM
Çözümsüz bir denklemdi bu, bilinmeyeni çoklu.
Adam evli, kadınsa evli çocuklu…
Soldaydı ya kalpleri buluverdiler birbirlerini,
Eşitliğin solunda, çılgınca atarken yürekleri.
Bırakıp eşitliğin sağında tüm artı ve eksileri,