Bir susma geliyor dilime, seni anlatmaya yeltenince.
Arştan tüm kelimeler dökülüyor bin yıllık çaresizlikle.
Ruhum sallanıyor yokluğunun estiği memleketimde,
Mana beyhudeliğe savruluyor, sancılanan bir ıslık tutuşuyor.
Utanmış bir gülüşe takılıyor aklım,
Bin yıllık ölüm
Avuçların açılınca, rüzgarla koşan bir kısrak artık her zerrem
Nereye karışır nereye akarım nerede kalır ahım bilmem
Saçlarımı dökerim omuzlarımdan, parmakların sıkar boğumlarını kanatır
Ben üstümde ince bir sızıyla kendimden geçer de bir daha dönmem
Derme çatma kuş yuvaları sahipsiz,
Bin yıldır göçen olmamış buralara.
Ağaç diplerinde gözleri uzaklara dikili,
Sırtıları sert ve tırtıklı gövdelere yaslı,
İçi doldurulmuş keçiler.
Her biri hala uyandırılmayı umuyor.
Yürüdüğüm dar ve ıssız sokaklarda adını mırıldanıyorum,
Ellerim taş duvarlarda gezinirken, öfkeli bir yalnızlık sarıyor her yanımı,
Nefesi duman kokan yalnızlıklar biriktiriyorum,
Yanıp yanıp yine yangınını bağrında söndüren bir aşk büyütüyorum.
Yağan yağmurdan hüzünü saçlarımda damıtıp şakaklarıma asıyorum,
Ve erteliyorum tüm mutlu sonla biten filimleri izlemeyi.
Ahenksizce titreyen bir kırıntı gibi düşüyorum gözden
Sürat, nefesimi kesiyor fakat yol bir türlü bitmiyor bin yıldır.
Zaman yarı yolda durmuş,
Varoluşsal bir sancıya tutulmuş kıvranıp duruyor.
Yüzüne baktığımda, gebe olduğu bütün anlar
Yaşanmak için doğmaya hazırlanıyor.
Göçteyim,
Çekilin önümden hatıramın sakladığı en akıl çelici gülüşler
Ellerim öfkemi boğacak,
Tutmasın beni en sevdiğim şiirler
Kendimde kaybolup dönmeyeyim boyunduruğunuzun çukurlarına!
Kendime doğru yoldayım,
Mübrem bir sevda, pejmürde yüreğime bahşedilen gülüşün.
Haddizatında bu dilhun halime acıyıp verilmiş bir bahşiştir gülüşün.
Gözlerim dağlanıyor katman katman ,
Hayalin gittikçe inceliyor,
unutuyorum yüzünü.
Sesin ebruli artık,
seçemiyorum rengini karartılar içinden.
Öbek öbek siyahlıklar damlıyor
Kafes
Ucu kara dantelli perdeler iniyor gökten
Ardın sıra yaktığım mumlar birer birer devriliyor
İnce bileklerime bağlanan kayalar halinden memnun
Aşka esir alınan bir tek ben miyim gözlerinden?
Gözlerime bakınca galaksiler görüyorum, hepsinde ayrı ayrı dolaşmak, hepsinde ayrı ayrı ömür geçirmek istiyorum. Özgür bir ruh gibi süzülmek, yüklerimden kurtulup hafiflemek ! Gözlerime bakınca okyanuslar görüyorum evrenleri kaplayan ! Nefese ihtiyaç duymadan içinde kaybolmak ! Sonra birden hepsi kararıyor ... Galaksilerin teker teker yıkımını izliyorum . İhtişamlarının nasıl yıkıldığını, tek tek nasıl toza dumana karıştıklarını. Gamzeme yerleşen keşfetme duygusu, hayranlık ve heyecan solmaya başlıyor o an! Yerine hayal kırıklığı ve aradığını bulamamanın hüznü kuruluyor kibirle! Kendimi görüyorum , yüzüme yerleşen duyguların bıraktığı çizgileri ve kıvrımları izliyorum ! Acı ve mutluluğun oluşturduğu yüz kıvrımlarının aynı olduğunu biliyor muydunuz ? Ayrımının gözlerdeki yıldızların pırıltısında gizli olduğunu biliyor muydunuz? Ölmekte olan bir yıldız gördünüz mü hiç ? Işığı titrer ! Bu onun can veriş şekildir . Son bir gücünü toplar hiç olmadığı kadar parlayıp kendini bırakır. Kendini ispat eder ve sönüşünü kimse görmesin diye kayarak kaçar ! Ne gariptir bir yıldızın ölümüyle Dilek tutar insan yas tutacağına. Bir ihtişamın ölüşü, son anının ve can çekişinin, çığlığı bize nasıl Dilek tutturur ki korkutması gerekirken !
Gözlerimdeki yıldızlar birer birer kendini bırakıyor...
Ve ben yıldızlar kayınca ağlayan, yas tutan, kalbinde parsel parsel yıldız mezarlığına sahip olan biriyim ... onları son kez öpüp, saygın bir cenaze düzenler bulutlar arasına gömerim !
Benim gözlerimdeki okyanuslar bazen süt liman, çoğu kez çapalanan toprak gibidir. Alt üst belli olmaz karışıp durur ... Sonra sular çekilir var olmamışçasına ama yavaş yavaş ! Eziyetin hasını yaşata yaşata ! İçindeki canlılar geriye kalan çöl tabanına kendini vura vura intihar eder ! Ortalarında kalır , bir ona bir diğerine koşarım ama hiç birini kurtaramayacağımı anlayıp nereye ve kime olduğunu bilmediğim göz yaşlarımda güç bulan haykırışlar bestelerim ...
Sonra mı ? Sonra yaşatmış , öldürmüş, gömmüş ve nadasa bırakmış gözlerimi kapatır elimi yüzümü yıkarım ....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!