Birden fazla şıkkın var, bâtılla ilgilisin,
Cennet neyine gerek, Hak’tan nefret edersin...
Hakikat doğru yoldu, sen cehaleti seçtin,
Rab’bini dinlemedin, doğruluğu reddettin…
Hakk’a mecbur değilsin, sen hakikati reddet!
Madem iman etmezsin, küfür ile inkâr et!
İster hidayete er ister dalâlete düş,
Dilediğine katıl, ister ruhunla gülüş...
Biraz bâtıl içinde, kul hakkını rezil et!
Dünya cümbüş mekânın, ahiretini terk et!
Nefsin eğlenmek ister, oturak âlemin var,
İbadet anlamazsın, harcanacak ruhun var...
Sanki ruhun öz değil, nefsine köle olmuş,
Tövbeyi unutturmuş, nefsin sana baş olmuş...
Şeytanın da emreder, son nefeste pişman ol,
Mahvolman onun emri, dövün, yıkıl ve kahrol!
Bir dakika tutardı, tövbe için zamanın,
Ardından temiz hayat, yolu Rab’be varmanın…
Sen günahkârı dinle, artık o tövbekârdır,
Rab’bim vardır ve birdir, hakikat şıkkımızdır…
Ne başka bir İslâm var, ne de başka peygamber,
Cennet güzellik dolu, gel MUHAMMED(s. a. v.) ’e el ver.
(1995)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 21.6.2011 17:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!