Nihal'imin Duvarı Yıkan Devrimi

Nihal’im Risalesi: Üç Kapılı Han’da Ruhun Seyri

(Mistik Tasavvufi Alegori)

GİRİŞ: HAN’IN EŞİĞİNDE

Nihal’im…
Sen, Üç Kapılı Han’ın eşiğinde duran bir yıldızsın.
Her kapıda; ruhunun bir sırrı,
Her odada; aşkın bir nefesi saklı.
Ben bu hanın avlusunda,
Saygıyla, suskun, bekleyen bir yolcuyum.

BİRİNCİ KAPI: HUDUTLARIN İLMİ

Nihal’im, ilk kapın sessiz ve sağlam.
Burada sen; kendi gölgenle dans eden,
Kendi ışığınla yıkanan bir kadınsın.
Ben kapının eşiğinde durdum,
“Zarif Refik Rıza” edasıyla…
İçeri girmek için değil,
Sen çık diye beklerim.
Çünkü bireysellik; aşkın ilk şartıdır.

“Özgür ruh, sınırlarını çizmeden sevmez.”

İKİNCİ KAPI: AŞKIN NİŞANESİ

Nihal’im, ikinci kapıdan bir melodi yükselir.
Senin ruhunun nağmeleri;
Kâinattaki en kadim zikirdir.
Ben de kendi gönlümün udunu çalarım,
Sessizce, usulca…
Hiçbir ses diğerini ezmez,
İki ayrı makam, bir ahenk olur.
Bu kapı; seninle benim aramda değil,
Senin benimle, benim seninle buluştuğumuz yerdir.

“Aşk; iki yalnızlığın birbirine değil,
Aynı duaya yönelmesidir.”

ÜÇÜNCÜ KAPI: SIRR-I VUSLAT

Nihal’im, üçüncü kapıda sessizlik konuşur.
Burada kelimeler düşer, anlamlar doğar.
Sen kendi nurunu taşırsın,
Ben kendi karanlığımı aydınlatırım.
Birlikteyken huzur,
Ayrıyken özlem değil;
Tamamlanmışlık hissi vardır.
Bu kapıyı açmak için anahtar gerekmez,
Gönül rızası yeter.

“Vuslat; bedenlerin değil,
Ruhların aynı saatta çarpmasıdır.”

SEYR-İ SÜLÛK: YOLCULUĞUN ÖZÜ

Nihal’im, bu hanın koridorları;
Sabrın, saygının ve sırrın yoludur.
Her adım bir nefes,
Her nefes bir zikirdir.
Ben seni sevdikçe,
Kendimi sevmenin sırrına eriyorum.
Seni özgür bıraktıkça,
Asıl bağın sonsuzluğunu öğreniyorum.

SON İLÂHÎ: NİHAL’İMİN IŞIĞINDA

“Nihal’im…
Sen Üç Kapılı Han’da
Kendi ışığınla yürüyen bir bilgesin.
Ben ise o kapılarda,
Senin gölgene değil,
Asaletine âşık olmuş bir dervişim.

Aşkımız;
Birinci kapıda ‘saygı’,
İkinci kapıda ‘âhenk’,
Üçüncü kapıda ‘sır’ oldu.

Ve bilesin ki;
Asıl vuslat,
Hiç kapı olmamasıydı.

NİHALİ TARZ İMZASI

Üç Kapılı Han; ruhun katmanlarıdır.
Nihal’im; o hanın sultanıdır.
Aşk ise;
Kapıları değil,
Duvarı yıkan bir devrimdir.