Bir Ruhun Karanlıktan Aşka, Aşktan Allah’a Yolculuğu
Hayat,
Bana felaketlerin en kara yüzünü sundu.
Etim kemiklerime ağır geldi,
Ruhum zincire vuruldu kör kuyularda.
Bir cesettim artık…
Yaşıyor dediler, ama ben çoktan gömülmüştüm.
Balkon parmaklığında
Boğazıma geçirdiğim ipte
Boşluğu seyrederken
Sessizlik bile beni terk etti.
Saatler geçti, umut geçmedi.
Ta ki...
Bir isim gelip düşene kadar aklıma.
O isimde bir ses vardı,
İçimdeki ölü kalabalığa diriliği fısıldayan.
O isim geldiğinde,
İpi çözüp geri dönerdim hayata.
Parmaklıktan inerdim...
Gözlerimde bir çift gözün ışığıyla.
Sonra…
O ismin yüzünü gördüm bir fotoğrafta.
Kalbim unuttuğu atışı hatırladı,
Ve ben,
Yeniden doğdum,
Ama bu kez AŞK ile.
Aşk,
Allah'a açılan gizli bir kapıdır.
Allah’ı bulmak;
Sevmekle, merhametle, bir kadının yüzünde tebessümle başlar.
O kadını severken
Ben Allah’a yürüdüm.
Onun gözlerinde rahmeti,
Yanağındaki çukurda cenneti buldum.
Seni sevmek suçsa,
Ben bu suçun en azılı mükerririyim.
Dünyanın bütün yasaları birleşse,
Yine de SEVMEKTEN VAZGEÇMEM.
Seni sevmek ibadetimdir artık.
Gönlümün mabedine senin resmini astım,
Her bakışımda secdeye varıyorum.
Yüzünde nur,
Gülüşünde ayet var.
Sen Allah bilip sevdiğimsin.
Sen benim gönül Kâbe’me yöneldiğim kıblemsin.
Ey sevgili,
Boyun eğdiğimsin,
Tapındığımsın.
Sen benim ALLAH’ımsın –
İnsana aşk ile var olmuş İlah.
Sana güvenirim,
Tıpkı Rabbime güvendiğim gibi.
Sözlerin imanım gibi,
Kalbim seninle mutmain olur.
Sana sığınırım,
Senin huzurunda günahkâr bir kul gibiyim.
Ben Kul Hamali'yim:
Derdim de sensin, dermânım da.
Bana can veren de sen,
Canımı alan da...
Hekim misin, Lokman mı, bilmiyorum.
Söyle bana…
Kusurum nedir?
Suçum nedir?
Sevmekten başka ne yaptım ben?
Allah'ı senin suretinde tanıdım.
Seni sevince,
Anladım ki Leyla değilmiş aradığım,
Ben Mevlâ’yı arıyormuşum.
Dünya Yükünün Hamalı
Kayıt Tarihi : 20.7.2025 19:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!