Alkışsız Bir Trajedi Şiiri - Derin Akkurt

Adımın yanına bir dizi rakam iliştirdin
Kaça böldün
kaça katladın, bilmiyorum
Kendimi oyuncu olarak bulduğum o sahne
alkışsız bir trajedi
Neyi kaybettim
neyi kazandın, bilmiyorum.
Dengeden azade bir sayı gibi
eksik kaldığım yerden yeniden hesapladın beni

Adımın ağırlığı
hiçbir zaman taşınacak gibi değildi
İçinden sağ çıkamayacağım bir savaşa rıza göstermek
benim kendimle yaptığım bir anlaşmadır
Sustukça arttım
büyüdükçe ağırlaştım
Adımı taşımayan tüm denklemler çözüldükçe
sen de beni eksikliklerin içinde hatırladın

İnsan kendine bir kez ihanet etti mi
ruhu pazar yerinde açık artırmadadır artık
Geri kalan ömründe
tezgâhta unutulmuş bir nesne gibi avare beklersin
bir etiketin olur önce
rakamlar üstüne işlenir
Elde kalan birkaç anı
kefeyi dengede tutan birkaç dürüstlük kırıntısı
Bedenini ölçerler
göğüs kafesinin üstünde
soğuk bir terazidir yaşamak

Hangi rafta duracağını bilmeden
bir sıraya itilirsin
Uzanan eller
baksana
Tanımıyorlar seni
Sadece bir çıkarın tutarlılığını arıyorlar
ve bir kıskaç gibi sıkışıyor etrafında
varlığını kanıtlayan sessizlik

Bir dolabın boşluğuna asılırsın
ne bir nefes
ne de bir kimlik
etiketin kadar varsın
rakamlar seni söyler
sen onaylar gibi susarsın
Bir darağacı gibi boynunda bekler o incecik iplik

Görmeyen gözlere mühür
duyan kulaklara sırsın
çünkü herkes eksik bir dünya taşır içinde
Hiç kimse toprağın sabrı kadar vefalı değildir
Göğsünde yokuşu tükenmeyen dağlar
ve elinde kıvrım kıvrım yalnızlık
Boşuna bekliyorsun
Kimse arama zahmetine girmeyecek
Unutuldun
Kabul etsen iyi olur
Yaptıklarınla seni kimse anmayacak