Aliyyül Mürteza Şiiri - İbrahim Günaydın 4

ALİYYÜL MÜRTEZA (R.A.)

İmamlar hutbede Ali’yi andı,
Ali sevgisiyle herkes uyandı
Şahadetine hep yürekler yandı,
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var, Hasan, Ali gerçekten.

İslam’da mabedin “Mescit”tir adı,
Orada yaşanır kulluğun tadı,
Mescitte yapıldı Ali’nin yadı,
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var Hasan, Ali gerçekten.

Çocuk yaşlarında eyledi iman,
Peygambere yakın oldu her zaman,
Onda olgunlaştı ilim ve irfan,
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var Hasan, Ali gerçekten.

Bir hadis vardır ki; şöyle meali:
“Ben ilmin şehriyim, kapısı Ali”,
Cevaplardı kimin olsa suali,
Severim Ali’yi candan yürekten,
Kardeşim var Hasan, Ali gerçekten.

Namaz, oruç amelidir, işidir,
Fatımatüzzehra onun eşidir,
Ehl-i Beyt-i resulden bir kişidir,
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var Hasan, Ali gerçekten.

Misafir sevmede halka örnekti,
Cesarette, şecaatte bir tekti,
Zülfikar elinde güçlü bilekti,
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var Hasan, Ali gerçekten.

Kafirler İslam’a karşı durdular,
Hiç durmadan hile, tuzak kurdular,
Toplandılar, bak ne karar verdiler.
Severim Ali’yi candan yürekten,
Kardeşim var, Hasan, Ali gerçekten.

Resul için çıktı ölümlü karar,
Silahlı eşkıya çevreyi sarar,
Ali’nin burada bak, ne rolü var.
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var Hasan, Ali gerçekten.

Resul der Ali’ye.”Yatağımda yat,
Telaşı, tasayı üzerinden at,
Korkma, senin için sürecek hayat”.
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var Hasan, Ali gerçekten.

“Ey Ali! Burada şu maksatla kal,
Olmuşum emanet eşyaya hamal,
Onları teslim et, gel behemehal”.
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var, Hasan, Ali gerçekten.

Başlar işe varır varmaz sabaha,
Bunun için kalır birkaç gün daha,
Kuba’da yetişir Resulüllah’a.
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var Hasan, Ali gerçekten.

Hiçbir an resulden ayrı kalmadı,
Seyitler, şerifler onun ahfadı,
“Allah’ın aslanı” lakaben adı.
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var Hasan,Ali gerçekten.

Resul der: “Ashabım benzer yıldıza,
Hangisine uysan, çıkarsın düze”,
Onları ayırmak ne haddimize!
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var Hasan, Ali gerçekten.

Dördü var ki, peygamberin yarıdır,
Ebubekir, Ömer, Osman, Ali’dir,
Hepsi de –Hak razı olsun- velidir.
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var Hasan, Ali gerçekten.

Dördünün farklıdır bizdeki yeri;
Herkesçe bilinir kadr u değeri,
Halifedir sıra ile beheri,
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var Hasan, Ali gerçekten.

Hilafeti beş yıla yakın sürdü,
İbn-i Mulcem yolunda pusu kurdu,
Zehirli kılıcı başına vurdu,
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var Hasan, Ali gerçekten.

Camiye giderken vuruldu Ali,
Vuranın büyüktür suçu, vebali,
Hüznünü yaşarım duydum duyalı.
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var Hasan, Ali gerçekten.

Rüyasında peygamberle görüştü,
İki günde şahadete erişti,
Fitneye bulaşan toplum karıştı,
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var Hasan, Ali gerçekten.

Fitneden kurtuluş Kur’an iledir,
Kur’an’a uyanlar Hak’la biledir,
Dünya sınavının çoğu çiledir.
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var Hasan, Ali gerçekten.

Fitneyi savalım biz Kur’an ile,
Delilimiz ondaki burhan ile,
Hiç sevgi olur mu, hep buhran ile!
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var Hasan, Ali gerçekten.

Dünya sınavını sevgiyle kazan
Oku, öğren, düşün kaldırma kazan
İbrahim’dir, özde bu sözü yazan,
Severim Ali’yi candan, yürekten,
Kardeşim var Hasan, Ali gerçekten.

İbrahim Günaydın
2010-01-29