yorgun caddenin köşesinde,
bir çocuk,
bir adam,
adam çocuksu bir gözle çocuğa bakıyor...,
çocuk uykulu bir gözle bakıyor......
çocuk;
boyayalım mı abi?
Neyi?
Ayakabılarını,
O an;
Çıplak ayaklar konuşuyor...
Çocuk;
Sen;
Tenimi,
Yoksulluğumu,
Acılarımı,
Yalnızlığımı,
Boyaya bilirmisin...?
Çocuk boya kutusuna yaslanmış uyuyordu...
Bu kez boya kutusu konuştu..
Sen bana balon resmi çizermisin,
Gökyüzünü,
Kuşları,
Bunları çizmem için kalem alırmısın...?
Bu kez ikiside sustu,
Konuşanlar konuşmaya başladı....
Kayıt Tarihi : 28.6.2003 00:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Heykeltraşlar heykel yapar yaptıkları vardır
Yazarlar roman yazar yaşanmış hayatlardır
Bir şairler duyar boya kutusunun konuştuğunu
TÜM YORUMLAR (1)