Mevsimsiz dökülmüş yapraklar gibiyim,
Susuzlukdan kurumuş bir avuç toprak,
Yıkılmış ümitlerimle hayata küsen ben,
Şimdi nemlenmiş kipriklerim,gözlerim ıslak,
Yokluğuna alışmak çok zor geliyor,
Ağlamak çare değil,birde kahrolmak,
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
