Alışkanlık Şiiri - Hakkı Çınar

bu kadar yalnız kalacağımı bilseydim
hani böylece oturacağımı bilseydim
seçer miydim kelimeleri işte oturmuşum
karanlığa yakın insanlara uzak ah...! sen
olduğunu bilmeden bi anneye sığınan onca çocuk
herkes kendi evine giderken bu saatlerde ölümleri
görüyorum uzaklardan yanınızdan
içimden iyi şeyler geçmiyor çoğalmıyor bi türlü
kendimiz ellerimiz gözlerimiz yarım kalan bi türkü
gibi gıdıklıyor aklımızı dışardaki kar da eriyecek
biliyorum gelişlerimiz kapıları yoklayışlarımız
aynı kelimeler söylene söylene yıpranmıyor
oturmuşum aslında soyum yalnızlıktan gelmiyor da
be...! kardeşim göre göre de yaşanmıyor
ayakkabımın altı delindi su geçiriyor
olsun bir insan geçiyor daha henüz
içimden değil mi ki Nazım da
böylece geçmişti