Bir gülüşünle şenlenir tüm harabeler,
Körelir umutsuzluk, yangınlar söner,
Karanlık, aydınlığın ardında döner,
Gündüz geceye gerek, bana sen lazımsın.
Kalemler kağıtlara sevda damlatır,
Ölçüsünü, miktarını sorma bilemem,
Hadsizce, hudutsuzca özlemekteyim,
Gel desen ardım sıra düşüp gelemem,
Sessizce, gidişini izlemekteyim.
Baş başa yaşıyorum onulmaz dertlerimle,
Aklında bir köşede kalsam kafidir.
Adımı unut eyvallah, beni unutma.
İnsan yaşar, insan ölür, insan fanidir.
Adımı unut eyvallah, beni unutma.
Aklını güzelliğinle yitiren benim.
Abdestini alıp evinden çıktı.
İmanı göğsünde, bir cesur adam.
Ardına dönüp son bir kez baktı.
Şehidlik düşünde, bir cesur adam.
Evlatlarını tek tek öpüp alnından.
Bu bir pazardır, geçenin uğradığı,
Kimi alır, kimi satar birtanem,
Sevda balçıktır düşenin çırpındığı,
Kimi çıkar, kimi batar birtanem.
Kiminin korkulu kabusu olur,
Bir pantolon, bir ceket ve hatta yalın ayak,
Gidiyorum, bu dünya sizlerin olsun,
Şafağa yakın bir an, tanyerini yırtarak,
Gidiyorum, bu dünya sizlerin olsun.
Geri dönmeye asla kastım olmadan,
Yılkı atlar gibi koştururken peşinde,
Yerimi alamadım bir tek gülüşünde,
Yüreğimi eriten o hasret ateşinde,
Yandım, iflah olmayışım bundandır.
Kuraklıktan kırılan gönül memleketine,
Senden ayrı kalışımın,
Kaçıncı gün dönümü bilmiyorum,
Ağaçların kaçıncı gazel döküşü yollarıma,
Kırk tas su dökünse rüyalarım,
Girermisin, kırklanmış uykularımın koynuna,
Siyah saçların serpilirmi yanı başıma,
Acımıyorlar, ne ihtiyara, ne gence.
Aç ve susuz yaşıyorlar günlerce.
Yüreğim yanıyor tüm bunları görünce.
Bu zulmü anlatamaz ne dil, ne lisan.
Kanayan bir yaradır, Doğu Türkistan.
Ne kadar uzaksın bilmiyorum,
Bana ne kadar mesafedesin,
Bazen soluk alış verişimdesin,
Bazen hiç gelmeyecekmiş gibisin.
Mecburum sana desem,
Bulut gökyüzüne,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!