Feyzaldım dervişten
Ben Hem müridinden
Etme bana dedi
Vazgeç sen zulümden
Dedim nasıl edem
Hani;sevgi derlerdi adına
Doyulamayan o hoş tadında
Birbirini arayan , özleyen,isteyen kalblerin
Birbirleri için titreyen gönülleri
Gözlerde buğulanan duygu sarmalı .
Aradığı şifalı bitkiyi bulan otacı misali,
Yıllardır hep söylendim durdum sana
Suçlular belliyken zan ettim sana
Biliyorum fazla geldi üstüne
Gelde bir helalleşelim talihim
Bahtımda küstü bu aralar bana
Her kalem seni yazar
Elime alınca
Her kağıt senle dolar
Söze başlayınca
Dur durak dinlemez oldular
Bir güzelin sohbetiyle sözüne
Hasret kaldım hem diline gözüne
Rast gelmiyor ömrümün bir gününe
Gel de gör aşk beni ne hale koydu
Bulamam ben onun gibi güzeli
Ne bakarsın bomboş gözlerle
Başına aşk değmemiş gibi
Yazdım durdum kalemle sözle
Yazına kış dememiş gibi
Karadır zemherisi ömrün
Bu hayatta kimseyi sevmeyeceksin
Kirleniyor sevgiler
Düşünceler zihinler kirleniyor
Çekilmiyor senin paylaşamadıklarını,
Başkalarıyla paylaşınca sevdiğin.
O güzel gözlerin aklımı alıp
Beni benden etti gitti yad ele
Sırma saçın hoşnut oldu elimden
Teli benden etti gitti yad ele
Bırakmasan kalbim titrer teninde
Nedir bu verdiğin müjde
Gönül hoş geldin gönlüme
Baktığın yerde hayat var
Söylesen ne var elinde
Gönüüül
Yağmurlarda kalmış Gönül çalısı
Gözlerinde bitmez Özlem sancısı
Diyorsun ki unut yokmuş sonrası
Söyle ben sensiz bu canı neyleyim
Kendimi göremem bakıp aynaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!