Açıldı pencerem ...
hava girdi
mahpus olduğum Karanlık odama
Dünya varmışmı desem,
Hayatmı varmış desem bilemedim...
Müebbetti cezası suretimin
Ne ettimse anlamadın
Ne dedimse inanmadın
İşte yol sonuna geldim
Zaman senin kal sen şimdi
Gözlerine bakamadım
Çocuk olduk da bir park mı gördük
Can bildiğimiz yakında da uzak mı gördük
Büyümek denen tuzağa düştük
Eller ağladı da biz içten içe mi güldük.
Uzatma ellerini...
Bırak dokunma nereye düşerse
düşsün bedenim.
Şahsiyet kahramanı değilim ben
kirlenmiş sevgilerim.
Umut dedim,hasret ektim
İkinci baharımsın yar soldurma sakın
İkinci baharımsın yar soldurma sakın
Hülyalı gözlerinle bakın öylece bakın
Hülyalı gözlerinle bakın öylece bakın
Ömür uzamıyor ki geldi ecel de yakın
Ömür uzamiyorki geldi ecel de yakın
Evveldendi dostluk, paylaşım
Şimdi yok arama arkadaşım
Sanallaştı şimdi evlatlarım
Göremediğimiz bir nesil genç dedikleri
Kime bir kelime desem bilmez
Beni boşta bırakma dedim
Sen boşlukta bıraktın
Beni yoklukta bırakma dedim
Sen kıtlıkta bıraktın
Yollar yokuş çıkamam dedim
Sen diplerde bıraktın
Asumanda bir hücre verdiler
Gönlümü kat kat taht'a serdiler
Padişah değilim şah değilim
Bir güzeli bana eman verdiler
Bir güzeli cana heman verdiler
Dün gece eski defterleri karıştırdım
Hani...
Arasıra seni yazdığım
Baktım bişeyler bulurum belki diyerek...
İlk sayfada yoksun zaten
bilinçli olarak geçtim orayı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!