Ali'nin solculuğu Şiiri - Azem Kurt

Solculuğun moda olduğu dönemdi Ali'nin solculuğu.
Çevresinde Ahmet'ler, Mehmet'ler, Ayşe'ler,
güzel sohbetlerdi gününü renklendiren.
Konuşur, üst perdeden seslendirirdi duyduklarını.
Anti tez karşısında bulamazdı sentezini.
Yanlış olamazdı
Ahmet'ler, Mehmet'ler, Ayşe'ler de söylemişti aynısını.
En iyi solcuydu Ali.
Şekil ile taçlandırır,
kapalı mekanlarda boy gösterirdi.
Derken tehlike çanları çaldı alanlarda.
Direndi Ahmet'ler, Mehmet'ler, Ayşe'ler.
Kaçak düştü dövüşenler.
Alışkın değildi Ali açık alanlarda boy göstermeye.
Çekildi kabuğunda yaşam sergilemeye.
Karşı düşünce hakimdi alanlara.
Ali de katıldı onlara .
Yıllar geçti.
Alanlarda olamadı Ahmet'ler, Mehmet'ler, Ayşe'ler.
Boran, fırtına, felaket, uzun süren mahkumiyet.
Ezildiler yine de göründü bu isimler.
Durmadılar düşünce ürettiler.
Tekrar moda ettiler solculuğu.
Ali'yi vitrinde gördüler.
Ali ilk günkü gibi
Ali şahlanmış
Ali'nin şah damarı çatlamış.