Tutki mucize oldu
tuttum elini
Tutki mucize oldu
tutamadım dilimi
Tutki mucize oldu
söyledim
Bıraktım hayatı kendi haline
Cebimdeki taşlar ile oynuyorum
Aydan taş toplamaya gidemem
Beş taşım yoksa üç taş oynarım
Bir iki taş için hayata boyun eğemem
Yürekler katmer tuttuğunda acılardan
.......Bin umut söner
... küllenir ateşi acıların
sonra yeniden
..............bin umut doğar kendi küllerinden
ve acılar yedi katmerli gül olur avuçlarında
Yine Akşam vaktidir
Yani günün son demleri
Yorgunluk sarmıştır epey
Çalışan bedenleri
Çalışan beyinleri
Yani Ben gibileri
Yine yoksun
Görünmez oldu izin tozun
Hasret kaldı iki gözüm
Yüzüne hasret
Gözüne hasret
Sesine
Yırtık gecelerimin
böldüğü uykularımda
dalga seslerinin
peşine seslenip
gündüz düşlerimde
yüklediğim binbir umutla
Yalnızım
Çevremde altı milyar insan süllüeti
Bazıları dostum
Bazılarının belli ki kötü niyeti
Bazılarını hiç görmem
Yar başında durmuşum
Önüm, arkam uçurum
El atmışım kulağa
Bir türkü tutturmuşum
Bitmez bir hasretin ağıtı
Onmaz bir sevdanın bozlağı
Kurudu gönlümün denizi
Kalmadı o eski sevgilerin izi
Ara sıra nükseden bir sızı
Dışında
Ne kalbimin atışında
Bir heyecan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!