Ali Demir Hoca’mızla dertleştik,
İçinde benden çok yarası varmış.
Derde dert katarak derdi üleştik,
Çoğu aldı, demek parası varmış.
Yâr sandığı yara açmış derinden,
Mevla’m esirgesin böyle birinden…
Anlattıkça aklım çıktı yerinden,
Bağrında is tutmuş çırası varmış.
Kendi deryasına akmış durulmuş,
Emek için, ekmek için yorulmuş.
“Hak” demiş ya, onun için vurulmuş;
Zalimin gönlünde karası varmış.
Doğanyuva Köyü, Erzincan ili…
Davut Sulari’den çözülmüş dili.
Adını O vermiş: üçlerden “Ali”
Hak yolda yürüyen yöresi varmış.
Zorluklarla geçse bile hayatı,
Okumuş, öğrenmiş edebiyatı.
Emevi düzeni çelikten katı;
Yine ezilmekte sırası varmış.
Sevmiş ozanları, sevmiş âşığı…
Âşık-ı Sadıktan almış ışığı.
Gönlünü eylemiş Pir’in eşiği;
Böyle yolu, böyle töresi varmış.
Bindebir’im “sevgi” dedik, dost olduk
Bizler bize ne üst, ne de ast olduk
Hak ceminde deri verdik, post olduk;
Dar’a duranın da darası varmış.
27.05.2014
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 27.5.2014 21:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Not: Çok Kıymetli Edebiyatçımız, Ali Demir Hocamızla yaptığımız bir sohbet sonucu ortaya çıkan duygularımı anlatmaya çalıştım. Kıymetli hocamıza ithafen yazmıştım.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!