Ali dedi ki:
“Aşka düşmeyen mi var?”
Ben düşeli
zamanı unuttum
ama her düşüşümde,
seni buluyorum:
Bir aşığın gözlerinde,
bir romanın sayfalarında,
bu şehirdeki sessizlikte,
çınarların gölgesinde.
Öyle ki aşk:
Ne yalnız şehvettir, ne yalnız dua,
aşk, birlikte iyi olmaktır,
birlikte yanmaktır,
ve aşk beklemektir,
Fuzûlî’nin sabrıyla.
Aşk
Kayıt Tarihi : 13.5.2025 09:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!