kayıp yalnızlığın
ikiz kardeşini aradım
İstanbul sokaklarında
tanımadığım
kaldırımlara sordum
bir başka şehir
bir başka dünya
bambaşka bir hayat
bilemiyorum nasıl desem…
sabahları gelirsin
penceresinden otobüsün
açarım kollarımı sana
yanında
Girit`ten getirdiğin
estikçe esen
şiddetli rüzgardan
uyandım
seni hayal ettiğimde
düşünüyormuydun beni
kazağımdan söktüğüm ip
göbek bağım
duygularımı bağladım
uçurtmamın kuyruğuna
sarı sarı aksın güneş
mavi mavi ağlasın deniz
yeşil yeşil büyüsün doğa
yuvarlanalım kucağında
...
camı tıklayan yağmur
içimde var olan
umudu tetikledi
yaşadığımı
varlığımı
hab keine eile, mit dem leben
im regen, das leuchten
der raben reicht aus
frage die gleitend tropfen
auf den blättern
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!