Ali Binboğa Şiirleri - Şair Ali Binboğa

Senden uzakta belki birgün,
bir başka şehirde uyanacağım.
Sokaklar yabancı,caddeler yabancı,
insanlar yabancı olacak.
Yani sensiz
yani bir başıma olduğum,

BİR YANIN BASTON DEĞNEK
BİR YANINDA YORGUN KOLLARIM
DAYAN KOLLARIMA BABACIĞIM
BİR YANINDA BEN VARIM...

Hangi köşede yitik şu çocukluğum benim
Üstüme çöken bu ağırlıkta nedir böyle
Sevmelerim başka sevinmelerim başka görüyorum
Ellerim benim mi benim mi bu çocuk bakışlar. ahhh
Yani garip bir yol bilmiyorum varır mıyım bir yerlere
İlahi.. Benmi öteliyim insanlarmı bana uzakta

CANIM ELBİSTAN
Yunusemreden tut
Kümbet Cumhuriyet,
Hacıesat efendi düz varır çarşıya.
İlahi bu nasıl bir memleket.
Başımın tacısın Elbistan...

Bir ses dolanır durur beynimde
Sicim sicim yağmur misali
Bir ben daha var bende
Bağırıp duran
İlahi,
Nasıl anlatırım bu hali..

BEN BÖYLE BİLMEDİM
BU MAHŞERİ ALEM-İ
İNSANIN İNSAN YEDİĞİNİ BİLMEDİM
BİLMEDİM GÜCÜN HAKLI
MAZLUMUN,
SUÇLU OLDUĞUNU

BU GÖRDÜĞÜM İNSANA KIYAN İNSANMIDIR YA RAB
NE BU HİDDET İLAHİ,BU NE ZULÜM.
NERDE AVRUPA NERDE MEDENİYYETİ
YAZIK Kİ ŞU PARÇALANMIŞ BEDEN İNSAN BEDENİ.
CANİ AYAKTA DİPDİRİ HÜKÜMDAR
BÖLÜK BÖLÜK OLMUŞ MAZLUM MÜSLÜMANLAR.

Öfkelerim var benim bir kenarda birikmiş
Dargınlıklarım var küsmelerim var
ve
Benim bir yalnızlığım var
yakamı bırakmayan
Ayrılıklar yaşadım dönüşü olmayan

Zaman perişan,
ben sürgünüm.
Bilmem ki;
şu adam kimdir,
aynadan gördüğüm.
Sevmek kadar zormuş yaşamak.

Uzat ellerini bana yavrum
Ellerinle yüreğime dokun
Sana olan sevgimin
Sıcaklığıyla ısınsın için

Bir resim çiz bana yavrum