2 Temmuz 1993’te yarım kalanların son sözü
Ben yanarken susma,
Ben yanarken bakma!
Alevler tenimde değil artık
Sırtını dönen insanlığın alnındadır yangın.
Ben size bir türkü bırakıyorum,
Sözleri aydınlıktan,
Bestesi öfkeden…
Eğer bir gün
Unutulursam bu kül içinde,
Bil ki sen de
Kül olmayı seçtin!
Ben yakılmadım aslında,
Ben sınandım;
Siz kaybettiniz.
Vasiyetimdir:
Bir çocuğun gözyaşında gör beni,
Bir annenin titreyen duasında duy sesimi.
Bir daha olmasın diye
Beni hatırla, ama yanımdan geçme!
Bir kitap aç,
Bir şiir oku,
Bir zulme karşı dur,
Ve bana sahip çık!
Ben buradayım hâlâ
Ne duvarda is,
Ne kaldırımda kan;
Vicdanların içinde bir çığlık,
Dillerde eksik bir adım…
Alevlere değil,
Tarihe yazıldı adım!
Ve senin yüreğin
Benim mezarım olacak kadar genişse,
İşte oraya göm beni.
Kayıt Tarihi : 4.7.2025 16:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!