Gölgesinde gül açan ikindi bulutlarının başat iklimiydin sen.
Yüzünde ışıyan ay ile doldururdum içimi.
Çiçeğe durmuş gözlerinde başlardı koklamaya değer bütün menevişler.
Sen bilmezdin.
Boyuna boyardım seni, en asil mavilere, rayihası olurdun aldığım her nefesin.
En çok da çiğdem yapardım yüzünü, saçlarını alev...
Kırmızının sınırları kalkardı sen gülümsediğinde.
Bir bakışki açıyor gönül muammasını,
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Devamını Oku
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,