Kasım poyrazları esiyordu gökdelenler semtinde, kemiklerimizin içinden geçercesine.
Hani o saçların darmadağın olup kelebekler gibi uçuşurken,
kimseler bilmez ya,
yüreklerimizdi
asıl yangın yeri…
‘’Bir yolun varsa gidilecek sona bırakma’’ demişti Can Baba yıllar önce ve eklemişti ;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta