Alem bilmekte Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Derin derin çekme nefes içine,
Burnuma kötü kokular gelmekte.
Oyunlar girmekte işin içine,
Bir ben bilmiyorum alem bilmekte.

İlkin ürkütmeden soy ma başlanır,
Alttan yavaş yavaş oy ma başlanır.
Baktılar ki Türk bu işten hoşlanır,
Onlar gıdıklarken, Türk de gülmekte.

Çünkü; milletin kendi yenisi yok,
Kültürüne kendince, yeniyi sok.
İşi anlayınca olursa da şok,
Kahrı pek sever, kahrından ölmekte.

Halimize bakın, şaşkın balığız,
Her halükarda biz neden yoluğuz?
Alem de akıl yok, bizler alığız,
Her gelen aklımdan bir şey çelmekte.

Gaflet helak'e gidilen yolbaşı,
Hıyanet, gafilin eski yoldaşı.
Aklı evvel, bu kervan da kolbaşı,
Durmuşoğlu, işbu hali bilmekte.