Alelade Bir Adam Şiiri - Mustafa Seyfi 2

alelade bir adamım ben
en büyük tutkum
gökyüzünü kızıla boyamak bir gün
kağıttan kuşlar yapıp zımbalamak
duman ve pus altındayken bütün

öyle kitaplara falan yazılacak
bir kahramanlığım yok
viski,
rakı
ve ucuz bira basıyorum
kalbimin kronik acısına
çünkü bu şehir haindir
ucuz bir orospu gibi kıkırdar
kederi olan adama

alelade bir adamım ben
üzülmem için camdan bakmam yeter
ölümün nasıl bir şey olduğunu
henüz öğretmedi babam
kırlangıçlar,
serçeler
ve güvercinler
duman ve pus altındayken
çirkindim,
bendim o fıkrada gülünen

akrep yelkovanı zehirlese de
ve hatta dursa bile zaman
yorgundum galiba
hep aynı soruyu sorup durmaktan;
- insan kaç kez ölebilir
aynı kurşunla
yarım bırakılmış bir sevdanın
namlusundan çıkan

alelade bir adamım ben
kaybedenlerin yaptırdığı
bir savaş madalyası
yalnızca terk edilenlerin hatırladığı
ürkek bir aşkın hatırası
ucuz bira, viski ve rakı
bu yaraya
artık adınla sesleniyorum
ne kadar sarhoş olursam olayım
sana seslenemiyorum

alelade bir adamım ben
mukaddes kitapların uzun boylu figüranı
nefes almak için camları parçalayan
koynunda fesleğen kokusu, erik ağaçları
ve bir gülün rengi, masmavi açan
ucuz bira, viski ve rakı
yarasının adı selen olan

Mustafa Seyfi 2
Kayıt Tarihi : 11.9.2025 12:35:00