Alelade Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Bir kadın gününde
Kısırla çay bardağı arasında
Gitsin isterdim
Benim de dudaklarım.
Düşünmeyeyim kekin kremasından başka hiçbir şey,
Rujum taşsın sürerken
Öyle işte vişne çürüğü rengi,
İnsin çeneme, boynuma.
Bildiğin gibi, olabildiğince
Alelade
Kadın olmayı
Ben de isterdim.
Ben de isterdim en ufak şeyde
Çığlık çığlığa kalan,
Rahat rahat bağıran bir kadın olayım.
Ben içime bağırdım.
Benim yüreğim sizinkiler gibi değil
Değil hiç değil.
Siz resimlerinizi kağıda, tuvale çizdiniz
Ben gökyüzüne.
Siz saçlarınızı kuaföre kestirdiniz,
Ben kendim kestim.
Siz para biriktirdiniz,
Ben kendimi.
Siz hayatı suçladınız başınız sıkışınca,
Ben suç mahalini, eşgali.
Eşkiya olup dağa çıktım bir gece vakti,
Her seferinde sevdiğimin
Üç beş gülüşünü kaldırdım dağa.
İçim yankılandı.
Eşkiyalığım sevdiğimedir.
Dedim ya ben alelade bir kadın değilim,
Ne dağ bilirim,
Ne deniz,
Ne ova,
Ne orman.
Hepsi benimdir.
Hepsi sensin.
Derdimi demedim Dünya'ya, demem de,
Sevince geçiyor.

Mine Yılmaz Sevinç
16 Nisan 2023
00:29