Bre Dünya dost bilirdim ben seni,
Anamı babamı elimden aldın.
Bir kuru ağaca döndürdün beni,
Yoldun yaprağımı dalımdan aldın.
Boz bulanık akar idim sel gibi,
Dolaşırdım dağı-taşı yel gibi.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
