Aşk! Biricik günah cehennem azabı çekmeye değen.
Papazın vaazları boşuna, seni mahkum eden,
Boşuna gözlüğü burnuna düşmüş, kürsüsünde.
Anne bir canavar gibi betimliyor kızının gözünde seni,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta