Çoğu insan açlık sınırında yaşıyor,
Çekilen çile kader mi diye soruyor,
Emeğimiz artık geçim için yetmiyor,
Alanlara sığmayız, yürüyelim birlikte.
Ulusal bilinci gelişen çabuk uyanır,
Kendi özüne, kendi gücüne dayanır
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta