İhtiyar bir sandıkta
Bana ait eskiler buldum
Çatı katında
Çoktandır unutmuştum
Kapağını açınca
Bir bebek
Dünyaya açtı gözlerini
Ve alabilmek için
İlk nefesini
Bastı çığlığı
Keşke gerekli olabilseydi bu kadar
Eski bir saatte
Bir akrep ve yelkovan yaşardı
Zaman ve mekandan habersiz
Dar zamanlarda
Yelkovan hep akrebi arardı
Bir gün umutsuzluğa kapılırsan
Ve engeller çıkarsa karşına
Uzun,karanlık acımasız yolda
Uzaktaki belli belirsiz ışığı gör
Onu göremezsen eğer
Korkunç bir hızla
Devreder eskiye yeniyi
Tarihin kum saati
Yetmez Arap çölleri
Sürer müthiş dönüşüm
Bu kalp yüklü vagonları çeken
Bir lokomotif gibi güçlüdür belki
Ve bir çelik kadar dayanıklıdır
Ama dostların darbelerine
Bir o kadar dayanıksızdır.
Kırılır paramparça olur
Hayır bitmedi
Ancak başlıyor hayat
Dostlarım,sırdaşlarım
Şikayet değil
Umudun güllerini sular
Damlayan göz yaşlarım
Dönmeye başlayalı yaşlı dünya
Çok şeyler yaşadı insanlar
İki binli yıllarda
Uzay avucumuzda
Uzaklar yakın
Ve doktorlar
Giyotinler bilenmiş
Dar ağaçları kurulmuş
Son arzular sorulmuştur
Şarjörler takılmış
Nişan alınmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!