Kestane, portakal, biraz da limon,
Şiir yazmak böyle kolay mı oldu..
Hamsi ve sardalya birkaç ta somon,
Yazdı mısraları ünvanı aldı.
Bu kadar kolay mı bir şair olmak,
Uyumlu üç kelam aramak bulmak,
Sonra mısraları ölçüye almak,
Caddeler sokaklar şairle doldu.
Kalmadı burada, ölçü endaze,
Kopardı ipleri kaçtı şiraze,
Şiirler maskara, mısra kepaze,
Görenler şaşırdı saçını yoldu.
Uydurup uydurup şiirler yazmak,
Ahengi zorlamak, manayı bozmak,
Sanatı katletmek şairi üzmek,
Yeni bir gelenek bir moda oldu.
Düşündüm, düşündüm yazmak istedim,
Bu çılgın gidişi bozmak istedim,
Uyumlu mısralar dizmek istedim.
Takdiri okuyan sizlere kaldı.
Eli kalem tutan, yazmalı elbet,
Okumak ibadet, yazmak ibadet,
Ölçü- kafiyeye verilmez hikmet,
Desek te keramet onlardan geldi.
Mana ve estetik bütün olmalı,
Gönülden coşmalı, coşup dolmalı,
Sözler dizilirken yerin bulmalı,
Söyleyin , ne kadar yerini buldu?
Kabak tadı verir saçma şiirler,
Nereden bulurlar nasıl bilirler,
Bencileyin çalım satan şairler,
Üstatlar gelince, kaçtı kayboldu.
Kayıt Tarihi : 16.8.2017 13:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kafiyeli kelimeleri alt alta koyup şiir diye ortaya atanlara nazire olsun diye yazdım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!