Al Götür Beni Şiiri - Selahattin Yetgin

Güneşe serdim ben küskün köklerimi
Bağlayıp göğsümde ellerimi
Sana üşüdüm bir ağaç gölgesinde
Zincirliydi asırlardır yüreğim be hey!
Taş attım arada bir göllere
Gri bakışlı turnalara el salladım
Süzüldüm üryan bakışlı aşklardan
Mavi gülüşlü denizlere el ettim

İşte böyle insan bakışlı dostum
Taş yarılır hıncından bir döksem içimi
Yaka paça alıp götürürler benden ırağa
Bilirim ki her taşın altı toprak
Her kayanın altı kocaman bir deniz
Sakın bırakma gönlümden ellerini
Ben helal lokmama
Düşmanımı da davet ederim

Al götür
Al götür beni benden uzaklara
Pir aşkına, Yunus olsun yol gösterenim
Bir uzun hava dolarım yanık dilime
Sürgün ülkelerde aşka gezerim
Kim bilir gönülden çürüdüğümüzü
Çocuk yüreğimizde asırlık bir keder
Bu düşler hapishanesinden elbet
Çıkarırız yüreklerimizi
Çıkarır da menzile varırız