Tanrım kubbede ışık yokken, belki son meleğimden sonra
Ferhat Şirini unutmuşken, Aslı Keremleyken, Adem den evvel...
Neydi pas tutmuş elime kalem tutturan seni bana.
Bir kez olsun gücenmem kırılmam ben sana
Çelik gibi olmuş yüreğim seni üzen mâliklere aldırma...
Makberime gel al beyazı duvağınla...
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta