Al Beni Şiiri - Ertugrul Gazi

Al beni
Suskun doğanın konuşan yağmuruna götür
Ya da karanlık gecenin parlayan yıldızına
Kaybolalım seninle kaf dağının patika yollarında
Bir boşluğa atlayıp kanat çırpalım
Uçalım dağın ardındaki sahte umutlara

Al beni
İnsanların kirletemediği o şehire götür
Ya da okyanusun ortasında bir adaya
Gürültüsüz sakin bir yaşam sürelim dünyada
Sahilde şarkılar söyleyelim birbirimize
Bana senden sana benden başaksında yok fayda

Al beni
Çiçeklerin solmadığı o bahçeye götür
Ya da ağaçların yeşerdiği o yalancı bahara
Bir kızımız olsun elinden tutup gezdirelim kırlarda
Koruyalım dünyadaki tüm kötülüklerden
Yıkılmasın kasırgaların dağıttığı ıslak sokaklarda

Al beni
Sonu gelmeyecek aşklara götür
Ya da dillerde dolanan efsane sevgilere
Aşk nasıl yaşanır gösterelim bütün sevgililere
Kapatıp gözlerimizi birbirimizin nefesini hissedelim
Çok tatlıda konuşsalar kanmayalım ellere

Al beni
Karalanmış defterin son sayfasına götür
Ya da henüz yazılmamış kitabın ilk satırlarına
Bir destan yazalım kentin karanlık sokaklarına
Eğelim başımızı hiç kaldırmayalım
Hedef olmayalım zehirli laf oklarına

Al beni
Harap olmuş evin tozlu çatı katına götür
Ya da mutluluğun doğduğu aydınlık sabahlara
Asla yenilmeyelim zalim geçen yıllara
Saçımıza aklar düşmesin hiç bir zaman
Direnelim cesurca ölüme yaklaşan yollara

Al beni
Kimsenin ölmediği o savaşa götür
Ya da barışın hüküm sürdüğü diyarlara
Mutluluk ve sevgi dağıtalım tüm çocuklara
Kurşuna hedef olmasın minicik yürekleri
Götürelim sevinsinler görmedikleri parklara

Al beni
İnsanı titreten kavurucu soğuklara götür
Ya da bencilliğin eridiği o sıcak yaza
Bir kalkan giydir gönlüne girmesinler kanımıza
Susuz bırakma sevginle büyüttüğün çiçekleri
Kurutma sakın gülleri kıyma canlarımıza

Al beni
En son söylenmiş aşk şarkısına götür
Ya da mutlulukla kavrulmuş duyguların tınısına
Kavuşsun eller bir ses daha katmasın ayrılığın yasına
Bütün aşıklar kavuşsun beklediği yüreğe
Yenik düşmesinler esen ayrılık fırtınasına

Al beni
Bir çemberin peşinden koştuğum çocukluğuma götür
Ya da dostlarımın derin darbeler vurduğu gençliğime
Canım hala yanıyor ama anlatamadım kimseye
Sığındığım geceler besledi hüzünlerimi
Yüzümün dermanı kalmadı son bir kez gülümsemeye

Al beni
Taşlaşmış kalplerin vurduğu o kıyıya götür
Ya da başbaşa sohbetler ettiğimiz o akşamlara
Hangi can dayanır merak ediyorum bu zamansız yaşananlara
Faydasızıdı çırpınışlarım nefes kesen zaman tünelinde
Bir türlü alışamadı yüreğim kötülüğün kazandığı sonlara