AL ATEŞİNİ VER TANRILIĞINI PROMETHE
Suç sende Promethe
Suçlu sensin
Sen verdin ateşi
Neronlara
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Mitolojiden günümüze inene merdivenler ve değişmeyen vahşi tarafımız... Keşke hepimiz RODİN olabilseydik... İşte o zaman İNSAN da olurduk arkadaşım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta