Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
oy oy oyy nasıl özlemişim canım kardeşimin şiirlerini okumayıı...
yine çok özenli, çok düzgün bir şiir okudum can...
Bu güzel çalışmanızı bu akşam
radyo programımda okuyacağım
kulaklarınız çınlarsa bilin ki bendendir
tebrikler
TEbrikler
Bir çok şiirinizi anlayamamaktan şikayetlenmiştim hep. Ama bu eser öylesine lezzetli bir felsefeyle yazılmışki hayran olmamak mümkün değil. Tebrik ve teşekkürlerimle ...Aşık kaleli
Düştünse çukura,düşüren; sensin!
O eşen kazmanın bunda suçu yok.
Her fâni çukuru kendisi kazar.
(Her çukur kendine 1 fâni arar.)
Bu reddediş; gömdüğünün resmidir...
Kendi kazdığı kuyuya kendisi düşer değil mi?...Kutlarım sevgili Ercan. Yine çok güzeldi...
Kutlarım sayın Kurt, şiirleriniz harika.........
Çok zehir şifâdır,çok şifâ; zehir!
Yuttuğun hapların,ondan tadı yok.
Gecikmiş hastaya ne versin derman?
Bu bekleyiş; marazının resmidir...
Harikaydı...farklı bir lezzet aldım okurken...kutlarım efendim + 10 antolojimdesiniz...
severim dizelerinde gezinmeyi....tebrikler...teşekkürler....
Evet tebrikler güzel bir çalışma
Kutlarım sevgili Ercan..
Bu şiir ile ilgili 30 tane yorum bulunmakta