Akşamları gün batmadan çöker üstüme,
O, kimselerde görünmeyen hüzün,
Ben sevinçle hiç karşılaşmadım,
Adını; sadece eski mahallemizdeki
Bir sokak tabelasına yazılı gördüm,
Mutlulukla yakından-uzaktan alakam yoktur benim,
O, karşı evdeki, beyaz sakallı,
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Güzel şiir.. insan kendi içinin yalnızlığında sürekli yaşar. Başka kimseler duyumsayamaz duygularımızı ve beynimizde kopan fırtınalardan habersiz gezerler. İnsanın yalnızlığını duyması sadece ve sadece yaşamın ne olduğunu anlamasıyla başlamıyor mu? Yaşamı sevdikçe seviyorsunuz ama bir yandan da kendinizden kaçma, kurtulma çabalarıdır neden?.. Neden, yaşadığımız gerçeği bilmeden?..
Renkler ve Yaşam.. Başarılar dilerim...
o yıllar yazıdırmış bu güzel şiiri ..yalnızlık akşamlarda..tebrikler.....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta