İçimde kıpırdayan bir sızı var,
Bir umut, doğar yavaşça… akşam yıldızı gibi.
Ama her defasında
Kaybolur düşler tarlasında,
Suskun bir gecenin içine gömülür sessizce.
Bir yakamoz düşer karanlıktan,
Titrek, ürkek…
Bir martı süzülür uzaklara,
Gecenin koynunda beyaz bir yalnızlık gibi.
Rüzgâr savurur eski bir şarkıyı,
Seninle dinlediğimiz,
Ama adını unuttuğumuz bir düş gibi.
Ve ben,
Gözlerimde senin silinmeyen hayalinle
Yavaşça vururum kendimi
Issız bir kıyının unutulmuş sabahına.
Kalbim,
Yorgun ama dirençli bir deniz feneri şimdi,
Sana yol göstermek için yanıyor hâlâ,
Kendi karanlığında seni bekleyerek.
Belki bir gün,
Bir martı daha döner o kıyıya,
Kanatlarında senin sesinle…
Ve umut yeniden doğar,
Yine,
Akşam yıldızı gibi.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 3.7.2025 21:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!