Akşam oluyor ya,
Ben o an başlıyorum var olmaya,
Gündüzden kaçarcasına,
Bir ağacın gölgesine saklanır gibi...
Güneşten sıkılmış,
Ayı ister artık gözlerim,
Yıldızların altında uyumak,
Korkak bir çocuk gibi sığınmak...
Kendime geri döndüğüm zamandır akşam,
Duygularıma yön vermeyi bildiğim an,
Benim yaşantım bu saatten sonra başlar.
Akşam oluyor ya...
Kapanıyor gökyzü,
Kimsenin göremeyeceği,
Bir meçhule bürünüyorum.
Hele vakit geceye varıyor ya,
İşte o an aşkı yaşıyor bütün ruhum ve bedenim.
Anlatabiliyorum muyum bilmiyorum ama,
Akşam olunca yaşıyorum gerçekten.
Kayıt Tarihi : 8.4.2007 18:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!