Akşam kırmızısında bir lahit

burası İzmir mi
rengi kaçmış
sesi bulanık
... uykumun ortasında ağzını iyice açmış
küfürler püskürtüyor
gözleri fecre yapışık

tramvaylar,otobüsler,vapurlar
delik deşiğim bugün
kırmızı bir yâkut aklımı alır
bütün sevdâların vebâli
üstüme kalır
kaçıp gitmek isterim o vakit
yem olurum basmânede tinercilere
ne düşünsem
akşam kırmızısında bir lâhit
kaç bin yıldır buradayım
unuttum,iyi mi
rengi kaçmış
sesi bulanık
burası İzmir mi

kemeraltından yürüdüm alsancağa
çingeneler bir güve gibi ısırıyorlar beni
ansızın aklıma geliyor
abdal Halil ağa
ne koca bir yürekti o
kafa tuttu fransıza
bayram yakın
süslüyorum içimi konfetilerle
bir ayağı topal
gizliyorum kendimden
yüreğimi,ellerimi
sevgilim
sâhi,
burası İzmir mi