İstanbul,yine
Siyah örtülere büründüğünde
Yağmur,sevgi yağmuruna dönüşüyordu
Ücra köşelerinin birinde
Belki yakacakları yoktu ama
Üşümüyorlardı
Annenin yaptığı bir tencere sevgiyi
Kaşıklıyorlardı
Tavan akıyordu,ekmek azdı ama
Onlar birbirini seviyorlardı
Akşam, çiçeklere paydos vermişti
Onlar çiçek tarlasında yaşıyorlardı
Kayıt Tarihi : 10.3.2004 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tavandan
dikişsiz bir çıta sarkıyor
ne zaman yağmur yağsa
tavanlardan
halkımın ağıtları akıyor.
da diyecekmiş bu şiir o tavanların altında.
(bir yerde yazım hatası var her halde aceleye geldi:)
TÜM YORUMLAR (2)