Gün, göğün kenarında paslı bir bıçak gibi yavaşça kayarken aşağı,
Sahil yolunun kıyısında ne tam gece ne de gündüzdüm ben,
Yalpalayan ışıkların içine sinmiş o belli belirsiz kederle
İçimde biriken her şeyin üstüne sürdüm motorumu
Ve bilerek açtım vizörü,
Yüzüme çarpsın diye bütün birikmiş zaman…
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta