Akşam Şiiri - Erbil Erden

her akşam yaşanmış bir gün,
yaşlı bir adam gibi homurdanıp duruyorum.
ağrıyan dizlerimden şikayet ediyor,
artık iyi görmeyen gözlerimden,
ve hiç bir yere koşarak gidememekten,
muzdarip bir başıma oturuyorum!
her akşam böyle,
kendi kendimle hasbihalim, devamlı konuşuyorum,
ama tahammül edilir gibi değilim,
kendimden müştekiyim,
_ne oluyorum?
huysuz, geçimsiz yaşlı bir adam mı?
herkes benden bıkmış, henüz usanmış değilken,
kendi kendime nasihatler ediyorum;
_dur artık, sus, oluruna bırak,
gitme, sorma, boşver….

erbil