Akşam Şiiri - Nurettin Filinte

Gölgelerin cüceleştiği dakikalar buldu son
Vakit öğleni bitirdi, şimdi gün ikindinindir
Karanlığın çökmesine az bir süre kaldı, olsun
Güneş, üstünde olduğu sürece gün de senindir

Karardıkça etraftaki şekiller bir ince hüzün
Süzülüp dolar içeri, kuşkular kanatlanırlar
Hayal bile edilemez sabahleyin doğacak gün
Olacakları tevekkül ile karşılar martılar

Akşamla sararan renkler öncüsüdür yalnızlığın
Kuşların telaşı gecenin tekinsizliğindendir
Karanlık içinde büyür, devleşir umarsızlığın
Ölüm korkusu bu bilinmezde gizlendiğindendir

Neden her gurupta sarar dört bir yanımızı hüzün?
Burukluk, güne doymadan akşamın olmasındandır
Yarısı şuursuzluğa adanmışken ömrümüzün
Diğer yarısı beklemeyle geçiyorsa, yalandır

Bu yüzden gece insanda tetirginlikler yaratır
Şafak sökünceye kadar karanlığa emanettir
Ne zamanki gün ışığı alnımızı aydınlatır
Duyulan, bu yeni günde Yaradanına minnettir
**