Sırrıma ermek için çok düşler kurdum
Oyun oynamadığım belliydi hayatta
Renkler içinde kurulmuş yaşarken
Umutların yittiği yerler vardı dünyada
Medeniyet diye öğrendiğim bencilliği
Liberal düşünceyle egemen kılmışlardı
Umarsızca, birey aklının tavana vurduğu
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bilinç bireyin çıkarına yöneldiğinde
İlk önce Tanrı’sına karşı savaş açtı
Liberal hümanizm insanı kutsallaştırdı
İnsan kutsallaşınca öne çıkardı aklını
Nizam kurdu kendine, hedefinde çıkarları
Canının her istediğini yapmak kutsallığında
İlkesi artık özgürce “bırakın yapsınlar”dı
bu, aynen şuna benziyor; cahiliye döneminde araplar helvadan put yapar, canları tapınma isteyince önlerine koyar taparlar, karınları acıkınca da bir güzel yerlermiş.
liberalizm, insanı her şeyin üstüne koyunca, ona aşırı özgürlük verince insanın da şirazesi bozuldu. selam ve saygılarımla.
Oltanın ucuna takılan şatafatlı söylemlerle
Liberalleşen insanın önünde hiçbir şey kalmadı
Aklını kullanıp toplumdan sıyırtan, tepeye çıktı
Neden, nasıl, niçin sorularının artık bedeli vardı
Mükemmel bir çalışma daha hocamdan, enfes bir anlatım, ellerinize, emeğinize sağlık hocam, kaleminiz daim olsun. Selam ve Saygılarımla.- Berkay Kur.
EMEĞİNİZİ KUTLARIM HOCAM...SAYGIMLA
çok önemli bir konu sorumluluk bilinci sizi kutluyorum hocam ne güzel olmuş
TEBRİKLER.
SELAM VE DUA İLE.
Bu şiir ile ilgili 25 tane yorum bulunmakta