Akrostiş = Karanlığın ortası... Şiiri - ...

Sn. Çoban
Ustalığınız her şiirde belli oluyor. Bu üretkenliğinizden de belli. Alkışlarla 10

Kalemim oyalanırdı hep yalanlarla
Lazım nedir bilmezdim insanlığıma
Aşkın ateşiyle düştüğüm yollarda
Rol kestim aydınlık gelecek adına
Istırapları yaşarken insan dünyada
Nergisler açmadı bana hiç hayatta

Dudaklarınızdan tebessüm, gönlünüzden ilham, artsın eksilmesin.
Sevgiler...
Âlimoğlu

Bütün çalışmalarınızı büyük bir takdirle okuyorum.Siz değerli büyüğümün derinliklerinden faydalanıyorum.Kutluyorum kaleminizi saygıyla...

Sevgili hocam Düşündürücü muhteşem bir eser ,her gören göz gerçeği görebilseydi var oluşunu anlardı usta kaleminiz daim olsun emeğine sağlık kutalrım selam ve saygılarımla

EVET HEP MÜCADELE YANİ..AYDINLIĞA KAVUŞMAK İÇİN KARANLIĞIN İÇİNDEN GEÇMEK ZORUNDASIN.SAYGILARIMLA

MEHMET HOCAM BU ŞİİRİN BAŞLIĞI BİLE ŞİİRİ ANLATIYOR.BU KEZ SİTEMİ ÖN PLANA ÇIKARMIŞSINIZ.ÜMİTLERİNİZİN YEŞİL KALMASI TEMENNİSİYLE TEBRİKLER HOCAM.

yüreğinize sağlık

Belki de güneşin değerini, önemini ortaya çıkaran karanlıklar değil midir?

Karanlık çağlar denildiğinde ortaya atılan, aydın fikirler güneş gibi doğacak sözleri güneşten esinlenme değil midir?

Güneş, Allah'ın yarattığı varlıklar içinde bizim için ne kadar çok önemli bir varlıktır. Yaşam kaynaklarımızdan, ilham kaynaklarımızdan biri olarak her zaman kalbimizde yerini alacaktır.

Değerli çalışmanızı kutlarım üstadım.

'Güneş karanlıkların ortasındadır.'

HİKAYESİ ŞİRİN İMZASI ...

ÇOK DEĞERLİYDİ...

TEBİRKLER SAYIN ÇOBAN...

***Üstat kutluyorum kalemin susmasın ellerin dert görmesin***

''Günde gürültüler, ıssızlık kaplar içimi
Üşütür beni nedense sıcak yaz güneşi?
Nereye nasıl yürürüm bilmeden sanki
Esintiler gelir düşlerime, zaman eski
Şişlenmiş kemikler hoplatır sinirlerimi

Kaybolan düşlerim gelin artık bana
Akıp giden zamanda aklım havada
Rekabetim insanlık için olacağına
Aşıktım ben bencilce duygularıma
Nice karanlıkları aydınlık bildim
Loşlukta kimsesizliklere yürüdüm
Ilgın akardı yaralarım hoyratlıkta
Kalemim oyalanırdı hep yalanlarla
Lazım nedir bilmezdim insanlığıma
Aşkın ateşiyle düştüğüm yollarda
Rol kestim aydınlık gelecek adına
Istırapları yaşarken insan dünyada
Nergisler açmadı bana hiç hayatta

Orta yerinden vurdum zamanın
Roket atarım oldu darmadağın
Tutkuyla güneşi aradım boşlukta
Aradığımsa karanlığın ortasında
Selâm çakıp durdu hep varlıkta
Işınırken, ısınırken ben onunla
Nerede sorgularımdı hep boşuna
Dünya, güneş, işte ta. boşlukta
Akıp giden koskoca karanlıkta
Düşler kurduruyor artık insana
Işıklarını salarak aydınlattığında
Ram edinilenlere baş kaldırdıkça''

Güzel ve başarılı bir akış. Tebrikler selamlarımla...