beyin hücrelerinin labirentlerinde çıkmaz sokaklara girdi adam
kendine yabancı,girdiği her karanlık sokak başında
kendine çıkan bir yoldu aklındaki her oyunun başlangıcı
şizofren olmuş uzuvları kendine isyan ederken
kendi bileklerini kesti adam ve akan kanıyla yazdı
hayatındaki dört işlemi
gecenin kendine yabancı saatlerinde bilinçsiz bir haykırışla
kendini vururken yollara, koştu koştu nefes nefese
bir zarfın posta kutusuna olan özlemi
ancak kendine yazdığı mektupların kendini kaybedişleriydi
beyni söz dinlemez bir delinin acısı ancak kendine bölünebilen
bir asal sayıydı
kalabalıkların ortasında, merkez noktasında yalnızlığının
kendisi ile sevişen bir adamın
matematiksel komplo teorilerine kurban gittiği bir yaşamdı ancak
bir akıl hastanesinin akılsız duvarları ile konuşurken adam
içsel ve içsiz düşünceleri kendini boğdu
devlet destekli katil ruhların peşinden koşarken
halüsünasyonları ile sevişti adam
sorgusuzca kabul gören kabullenişlerin ötesinde
kendine çıkan bir yoldu ancak
tüm arayışların piç doğurduğu
adam
2 kere 2 dört değildi artık
ve tüm asal sayılar kendini inkar etti
via vigilandum
Via VigilandumKayıt Tarihi : 24.11.2017 17:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!