Yüzünün kayıp gölgesiyim,
Açığa çıktığında onu yadsıyamam.
Dur, ansızın gitme yine;
Ruhumun saklı odalarına kilit vuramam.
Zor vazgeçişlerim oldu benim,
İçimdeki ölü çiçekleri sulayamam.
Bıraktığım yerde yoktu hiçbiri,
Aklımın sokak kedilerini arayamam.
Mümkünatı yok bilirim,
Artık sende yaşayamam.
Bin kez öldüm belki fakat
Bir teselliye vakit ayıramam.
Sahnelenmiş bir perdeydin sen,
İstesem de seni yok sayamam.
Sende soldu tüm renklerim,
Bu şiire mutlu bir son yazamam.
Kayıt Tarihi : 29.9.2025 03:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!