'Bereket Versin'... Osman Coşkun...
Bir sevda olup düştü gönlüme zencefil
Unutulmuş kar alnımın çizgilerinde, geleceğim parlak
Ve kar yağıyor memleketime bütün karalara inat
Bense sonbahara düşüyorum ufaktan ayrılık mevsimi kıvamında
Senin varlığın gibi gülüyor güneş, burası Edirne uzaksın bana kilometrelerce
Sensiz açan çiçeklerin ömrü bir gün sensiz rakının tadı yok
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Aklın peynir ekmekle yendiği şu günlerde güzel olmuş, Hele bitişteki vurgu harkulade kutlarım selamlar...
Bir kere hemşerim olmandan gurur duyuyorum şiir işte bu.....şairde bu dedirtecek bir çalışma olmuş sevgili osman gerçekten dönüp dönüp üç defa okudum tebrik ediyorum sayfamada asıyorum tam puanımıda bırakıyorum sevgimle
müzeyyen başkır
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta