Şu an oturdum bir deniz kenarına,
Dalgalar kıyıya vursa da,
Aklımda hep sen,
Bir sen geldin içime, bir de hüzün sabaha…
Martılar bile senin adını çığlık çığlığa,
Rüzgâr tenimi değil, içimi üşütüyor bana.
Gökyüzü mavi, ama ben karanlık bir düşteyim,
Sen yoksan, ne anlamı var manzaranın, denizin?
Kumlara adını yazdım,
Dalga gelip silince içim burkuldu,
Meğer seni ne yazsam,
Bir dalga kadar uzağımda dururmuşsun durmadan…
Bir çay almışım kendime,
Ama boğazımda düğüm olmuş hasretin.
Gözüm uzaklara dalıyor yine,
Belki gelirsin diye… belki sadece rüzgâr eser diye…
Şu an oturdum bir deniz kenarına,
Kalbim ellerimde, gözlerim ufukta.
Aklımda hep sen…
Gelmesen de, her şey seni anlatıyor bana.
AygülZADE ✍🏻
Kayıt Tarihi : 18.7.2025 00:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!